DEMO
Ściągi fundamentowe

Aplikacja przeznaczona do wymiarowania ściągów fundamentowych hal jednonawowych.

Obliczenia wykonywane wg instrukcji ITB 332/1994 dla zadeklarowanego układu stóp fundamentowych oraz wybranego typu układu ściągów zastosowanego w celu zmniejszenia sił i odkształceń obiektu od poziomych odkształceń podłoża.

Aplikacja automatycznie określa położenie osi niecki deformacji górniczej w warunkach równowagi. Uzyskanie pełnej zbieżności układu sygnalizowane jest w notatce obliczeniowej wartościami ∑x=0 oraz ∑y=0. W przypadku segmentów o niesymetrycznym układzie fundamentów i/lub ze ścianami szczytowymi i fundamentami pośrednimi, uzyskanie pełnej zbieżności układu może być niemożliwe, co będzie sygnalizowane wartościami ∑x≠0 oraz ∑y≠0. Dla segmentów o niesymetrycznym układzie funamentów i/lub niesymerycznym układzie sił przekazywanych na fundamenty, obliczone w aplikacji wartości sił w ściągach mogą być zawyżone.

Należy wybrać kategorię deformacji terenu lub opcję Indywidualne.

Wybranie kategorii deformacji terenu górniczego, spowoduje automatycznie przyjęcie maksymalnych wskaźników deformacji terenu przypisanych do wybranej kategorii wg instrukcji ITB 364/2007:

Kategoria ε [mm/m] R [km] T [mm/m]
0 0,3 40 0,5
I 1,5 20 2,5
II 3,0 12 5,0
III 6,0 6 10
IV 9,0 4 15

Wybranie opcji Indywidualne spowoduje wyświetlenie dodatkowych pól umożliwiających wprowadzanie indywidualnych wartości deformacji terenu górniczego.

Aplikacja umożliwia wyznaczanie wartości obliczeniowych oddziaływań górniczych zarówno wg instrukcji ITB 332/1994, jak i wg instrukcji ITB 364/2007.

Zaleca się wyznaczanie wartości obliczeniowych oddziaływań górniczych wg instrukcji ITB 364/2007.

Zgodnie z wytycznymi instrukcji ITB 332/1994 fundamenty słupów hal powinny być połączone między sobą w kierunku podłużnym za pomocą ściągów.

W celu zmniejszenia sił i odkształceń hali od poziomych odkształceń podłoża, można stosować dodatkowo ściągi między fundamentami w kierunku poprzecznym lub poprzecznym i przekątniowym.

Aplikacja umożliwia ograniczenie jednego z wymiarów ściągu.

Sugerowane wymiary ściągu domyślnie określane są dla przekroju kwadratowego. Jeśli wprowadzone zostanie ograniczenie dla jednego z wymiarów ściągu, to drugi wymiar zostanie tak dobrany, aby umożliwić poprawne rozłożenie zbrojenia w przekroju.

Wartość ograniczenia należy przyjmować w zakresie od 0.20 m do 1.00 m.

Wybrana średnica prętów zbrojeniowych zostanie użyta do zbrojenia ściągów fundamentowych.

Na podstawie wybranej średnicy zostanie określona wymagana ilość prętów zbrojeniowych oraz minimalne zalecane wymiary ściągów z uwagi na możliwość prawidłowego rozłożenia prętów zbrojeniowych w przekroju.

fyd [MPa]

Dla stali o fyk = 500MPa i γs = 1,15, fyd = 435MPa.

Zgodnie z wytyczną wprowadzoną przez PN-EN 1992-1-1:2008/Ap2:2016-10 NA.2.4 p. 3.2.2(3)P., do wykonania zbrojenia nośnego obiektów posadowionych na terenach górniczych należy stosować stal zbrojeniową o wysokiej ciągliwości klasy C.

Należy wprowadzić nazwy i współrzędne x położenia osi.

W jednym wierszu należy deklarować jedną oś. Nazwa osi i współrzędna nie mogą się powtarzać. Nazwa osi może składać się z liter a-z, A-Z, cyfr 0-9 oraz znaku *. Nazwa osi nie może zawierać spacji. Każdej wprowadzonej osi należy przyporządkować co najmniej jeden fundament.

Zaleca się zaznaczenie opcji 'Automatycznie utwórz osie pionowe'.

Zaznaczenie tej opcji spowoduje automatyczne wyszukanie w parametrach fundamentów unikatowych współrzędnych x i przyporządkowanie im literowych oznaczeń osi. Po automatycznym utworzeniu osi można usunąć zaznaczenie tej opcji i edytować nazwy osi.

Należy wprowadzić nazwy i współrzędne y położenia osi.

W jednym wierszu należy deklarować jedną oś. Nazwa osi i współrzędna nie mogą się powtarzać. Nazwa osi może składać się z liter a-z, A-Z, cyfr 0-9 oraz znaku *. Nazwa osi nie może zawierać spacji. Każdej wprowadzonej osi należy przyporządkować co najmniej jeden fundament.

Zaleca się zaznaczenie opcji 'Automatycznie utwórz osie pionowe'.

Zaznaczenie tej opcji spowoduje automatyczne wyszukanie w parametrach fundamentów unikatowych współrzędnych y i przyporządkowanie im liczbowych oznaczeń osi. Po automatycznym utworzeniu osi można usunąć zaznaczenie tej opcji i edytować nazwy osi.

DEMO: Zablokowany parametr V = 300 kN. Kup pełną wersję
Zapisz DXF
Wczytaj DXF

Parametry fundamentów

Parametry fundamentów wprowadzać w wierszach, oddzielając poszczególne dane tabulatorem lub spacją:

x    y    af    bf    hf    V

gdzie:
x - współrzędna x [m] położenia fundamentu,
y - współrzędna y [m] położenia fundamentu,
af - wymiar podstawy fundamentu af [m] równoległy do osi X,
bf - wymiar podstawy fundamentu bf [m] równoległy do osi Y,
hf - wysokość fundamentu hf [m],
V - siła od obciążeń stałych V [kN] przekazywana na fundament.

Fundamenty można deklarować tylko w osiach zewnętrznych obiektu. Oś pionowa układu fundamentów jest osią ściągów podłużnych, a oś pozioma jest osią ściągów poprzecznych.

Fundamenty pośrednie można deklarować w jednej z osi zewnętrznych (lewej lub prawej) deklarując fundamenty pośrednie pomiędzy wszystkimi fundamentami głównymi.

Ściany szczytowe należy deklarować w skrajnych osiach poziomych obiektu (górnej i/lub dolnej).

Uwaga: Nie dopuszcza się mimośrodowego deklarowania położenia stóp fundamentowych względem osi konstrukcyjnych. Położenie stóp fundamenowych należy deklarować tak, aby środek ciężkości fundamentu pokrywał się z osiami konstrukcyjnymi obiektu.

Nazwy fundamentów generowane są automatycznie na podstawie nazw osi, a następnie sortowane wg współrzędnych. Próba ręcznego wprowadzania nazw fundamentów spowoduje błąd w odczycie danych.

Specyfikacja pliku DXF

Stopy fundamentowe kreślić w milimetrach na warstwie "TGF", za pomocą polilinii, jako prostokąty, o bokach równoległych do osi X i Y.

Współrzędne środka fundamentu x, y oraz jego wymiary af, bf, odczytywane są z geometrii stopy. Wysokość hf i obciążenie V fundamentu odczytywane są z tekstu w formacie "h450 v330", gdzie 450 to wysokość [mm], a 330 to obciążenie [kN]. Współrzędne x, y punktu wstawienia tekstu muszą znajdować się w jednym z wierzchołków fundamentu. Brak tekstu spowoduje przyjęcie wartości domyślnych hf = 0.4 m i V = 100 kN.

hp [m]

Fundamenty obiektu posadowionego na terenach górniczych powinny być zakładane w miarę możliwości płytko.

Przy określaniu głębokości posadowienia należy brać pod uwagę wymagania innych norm przedmiotowych związanych z projektowaniem fundamentów.

Na podstawie wybranej warstwy poślizgowej zostanie określona wartość współczynnika tarcia μ wg instrukcji ITB 332/1994 Tabl.7. W przypadku wybrania jako warstwy poślizgowej 'Dwie warstwy papy niepiasowanej bez przekładki' wartość współczynnika tarcia zostanie określona z uwzględnieniem nacisku jednostkowego σn fundamentu na podłoże.

W przypadku wybrania opcji 'Brak warstwy poślizgowej' siła od kontaktowych naprężeń stycznych w podstawie fundamentu zostanie określona z uwzględnieniem parametrów gruntu zadeklarowanych w opcji 'Parametry gruntu'. Jeśli wybrano opcję 'Poduszka piaskowa' to do obliczeń zostaną przyjęte parametry gruntu zadeklarowane w tej opcji.

Φu [°]
cu [kPa]
ν [wsp. Poissona]
E0 [kPa]

Wprowadzone parametry gruntu zostaną uwzględnione przy obliczaniu sił od kontaktowych naprężeń stycznych w poziomie posadowienia fundamentu oraz od naporu gruntu na powierzchnię czołową fundamentu.

Parametry gruntu można modyfikować poprzez wybranie opcji 'Grunt zasypowy' i/lub 'Poduszka piaskowa'.

Należy wprowadzić parametry gruntu zasypowego.

Wymianę gruntu należy wykonać wokół fundamentu na szerokości smin ≥ 3.4 hp

Należy wprowadzić parametry gruntu z którego wykonano poduszkę piaskową.

Minimalna grubość poduszki piaskowej gmin ≥ max (0,2 hf; 40cm)

Ciężar fundamentów zostanie wyznaczony przy założeniu charakterystycznego ciężaru objętościowego betonu zbrojonego 25 kN/m3.

Obciążenie obliczeniowe zostanie wyznaczone ze współczynnikiem γf = 1,35.

Ciężar gruntu wyznaczano przy założeniu uśrednionego ciężaru objętościowego gruntu i warstw wykończeniowych posadzki 21 kN/m3.

Obciążenie obliczeniowe wyznaczono ze współczynnikiem γf = 1,35. Objętości gruntu nie pomniejszano o objętość zajmowaną przez słup.